معماری کردن در فضای مرز
.معماری کردن در فضای مرز» عنوان پیشنهادی ما برای مجموع کارگاه‌های امسال سازمان نظام مهندسی استان فارس، در دو دوره زمانی حدفاصل دی ماه ۱۳۹۵ و اردیبهشت ۱۳۹۶ است.
این کارگاه و مناسبت روز معمار بهانه‌ای‌ست که به معماری و حرفه معماری و حیطه عمل آن نگاهی منتقدانه کنیم ، سوال کنیم و سوال‌های معمارانه را نمایش دهیم، شیراز عفیف آباد صحنه نمایش و تعامل خواهد بود. اینجا مرزخطی برای عبور یا منع عبور نیست. مرز جایگاهی تعریف می شود که می توان در آن سکنی گزید و خلق کرد. مرز جایی است که قلمروی حرفه معماری در محدوده آن تعریف می‌شود. حال بیاییم فکر کنیم دراین حصار، کجاست که معماری آغاز به شروع شدن می‌کند و قبل از آن چه می‌آید؟ بیرون و آنچه توست چگونه معلوم می‌شود؟ مرز دیگر مثل بازنمایی‌اش در نقشه جغرافیا، خط نیست، محدوده‌ای‌ست فاصله میان دو قلمرو، یک منطقه است، یک منطقه سر حدی. فضایی پهن و متراکم که که معماری در آن عمل می‌کند. ساکن این مرز دایم محدوده مرزی را به چالش می کشد، حوزه فعالیت معماری را زیر سوال می‌برد و آن را از نو می‌سازد، یا بهتر بگوییم بازسازی می کند. گسترده شدن و قدرت گرفتن فعالیت معماری در محدوده مرزی تضمین می‌کند که آموزش معماری و باقی حیطه‌های غیر ساختمان سازی در معماری پر‌رنگ‌تر شوند به طوری که توسط جریان اصلی معماری تعیین نشود بلکه برعکس جریان اصلی همواره بتواند از این حاشیه خلاق تغذیه شود. اعیان کردن اهمیت این فضای حاشیه یکی از اهداف این کارگاه است. محدوده مرزی حرفه معماری جایی‌ست که معماری با حوزه‌های دیگر روبرو می‌شود، همپوشانی پیدا می‌کند تقابل می‌کند و باز تعریف می‌شود. این نواحی منتوع‌اند و هر کدام نگرشی متفاوت به حرفه را شکل می دهند. اینجاست که سلطه واحد معماری جایش را به معماری‌ها می‌دهد. مهماری‌ها به رسمیت شناخته می‌شوند. ما می‌خواهیم این نگرش‌های متنوع را کنار هم جمع کنیم تا فرصتی برای دیالوگ درون حرفه‌ای داشته باشیم . مرزهای معماری این روزهای گسترده شده اند ، از هم دور شده‌اند و در نتیجه کمتر پیش می‌آید چنان دیالوگی ممکن شود. ما خیلی از مواقع از امکانات درون حرفه‌ایمان محرومیم. با مرتبط شدن معمارها و حوزه‌های، حرفه معماری می‌تواند قوی‌تر باشد. فضای این گارگاه در معاشرت معمارانه، فکر معمارانه، فعل معمارانه و .. یک فضای معاصر است؛ یک فضای حاشیه‌ای جایی که وجود داشتن اصل نیست، همزیستی‌ست که وجود دارد. فضایی اشتراکی که عوامل ناهمسو و متعدد درآن سکنی دارند. و دینامیک این همزیستی و تنش و همپوشانی ما‌بین عوامل چه کارآرایی می‌تواند داشته باشد، آین کارآرایی چیست؟